Na początek nagrobna tablica umieszczona na ścianie kościoła parafialnego św. Karola Boromeusza na Powązkach. Tablica pochodzi z grobu, który najprawdopodobniej został zniszczony podczas rozbudowy kościoła na początku XX wieku. Treść tej tablicy jest bardzo interesująca. Jest to życiorys polskiego żołnierza z czasów wojen napoleońskich i niepodległościowych. Poniżej przytaczamy tekst starając się zachować oryginalną pisownię.
„Jakub Ferdynand Bogusławski
Pułkownik Dowodzca Korpusu Inwalidów i Weteranów

Urodził się d. 30 Maja 1759 r w Brzesko Litewskim. Wszedł w służbę w roku 1770 jako
Kadet do Woyska Polskiego na którym dosłużył się stopnia Kapitana w tymże odbył
Kampanię w R/u 1792 i 1794 był w Bitwach pod Szepetowką, Zieleńcami, Włodzimierzem,
Dubienką, w Oblężeniu Warszawy pod Lubiszynem i Bydgoszczą. W R – 1795 wszedł
Do Woyska Francuzkiego iako Kapitan, w którym roku odbył Kampanię nad Renem
był w bitwie pod Koblencz w Ru
1796 przeszedł do Legionu Polskiego w Włoszech odbył tamże
Kampanię w 1796, 1797, 1798, 1799, 1800 i 1801 znajdował się w Bitwach pod Legna...
Weroną i oblężeniu Mantui, przy wzięciu Pischery i Mantui w Ru
1799 był w Niewoli
Austryackiej w Ru
1802, 1803 na Wyspie St Domingo w Ameryce Południowej, był na Bitwach
przy wzięciu Fortecy Aden (?) Port au Prince, Port Coral pod l’Anglais i w Oblężeniu w Twierdzy
Cayes gdzie wzięty w Niewolę Angielską w R/u 1804, 1805 w Wenecji, w R/u 1806 w Kalabryi
pod Nicastro. St
Eufemia Cosenza i Conflenty w Ru
1807 powrócił do Polski i wszedł do Woyska
Xsięstwa Warszawskiego był w tymże roku w Bitwie pod Osterode, w Ru
1809 przeciw
Austryi i był w Bitwach pod Radzyminem ,Górą Kalwaryą przy zdobyciu i Oblężeniu Sandomierza
W Ru
1812 w Rossyi i w nagrodę Męstwa otrzymał Krzyż Kawalerski Woyskowy Polski. Na koniec
osłabiony będąc na zdrowiu i z przyczyny wielu odniesionych Ran i długoletniey słabby
d. 18 Stycznia 1813 R/u mianowany został Półkownikiem Dowódzcą Korpusu Inwalidów i
Weteranów złożony ciężką Chorobą 21 Lipca 1819 roku życie zakończył”
Jak widać Jakub Ferdynand Bogusławski był żołnierzem biorącym udział w wojnach nieprzerwanie przez ponad 20 lat, od Haiti po Moskwę. Taki życiorys można przypisać wielu rodakom w tamtych burzliwych czasach. Sama końcówka kiedy strudzony osiadł w jednym miejscu i potem umiera przypomina losy bohatera książki Mariana Brandysa „Kozietulski i inni”. Jan Leon Kozietulski bohater szarży spod Somosierry, także wraca po wojnie do swojego majątku i z czasem kończy tam życie. Staraliśmy się jednak poszukać czegoś więcej o JFB. Okazało się, że nasz bohater nie był, aż tak anonimową postacią. W wojsku napoleońskim zasłynął jako słynny pojedynkowicz, podobno brał udział w 60 pojedynkach i 15 osób zabił. Pewnie te zdolności pomagały mu przetrwać w wielu trudnych sytuacjach. Jego postać pojawiła się także w mniej znanej powieści Henryka Sienkiewicza „Legiony”. To co jeszcze nas ciekawiło to nazwisko Bogusławski… Wojciech Bogusławski, twórca polskiego Teatru Narodowego, także stracił grób przy przebudowie kościoła powązkowskiego i tablica z jego grobu też jest umieszczona na ścianie kościoła. Jednak Wojciech Bogusławski pochodził z Wielkopolski, a Jakub Ferdynand jak widzimy na inskrypcji urodził się w województwie Brzesko Litewskim, więc raczej nie jest to jedna rodzina.